Ίσως πολλές φορές βλέπουμε ότι είμαστε ελλιπείς σε υπομονή, εγκράτεια, μακροθυμία, πραότητα και αποθαρρυνόμαστε. Αποτυγχάνουμε, χάνουμε την υπομονή μας, το κουράγιο μας, την πίστη μας και πέφτουμε σε αμαρτίες. Οι αμαρτίες αυτές μας κάνουν να νιώθουμε απόμακροι από τον Θεό και να αναρωτιόμαστε: «Άραγε θα μας συγχωρήσει τώρα; Θα ακούει τις προσευχές μας;»
Εφόσον διδαχθήκαμε και ξέρουμε ότι ο Θεός συγχωρεί αυτούς που μετανοούν πραγματικά, γιατί άραγε κάποιες φορές δεν το νιώθουμε στην πράξη αυτό; Πιστεύω ότι ένας λόγος είναι επειδή δεν έχουμε κατανοήσει σε βάθος τον χαρακτήρα του Θεού. Στο βιβλίο του Ιεζεκιήλ διαβάζουμε ποια είναι η πρόθεση του Θεού για τον λαό του: «Kαι θα σας δώσω μία νέα καρδιά· και θα βάλω μέσα σας ένα νέο πνεύμα, και, αφού θα έχω αποσπάσει την πέτρινη καρδιά από τη σάρκα σας, θα σας δώσω καρδιά σάρκινη. Kαι θα βάλω μέσα σας το Πνεύμα μου, και θα σας κάνω να περπατάτε στα διατάγματά μου, και να τηρείτε τις κρίσεις μου, και να τις εκτελείτε» (Ιεζεκιήλ 36:26-27). Όμως και στην Καινή Διαθήκη διαβάζουμε ότι «όσους προγνώρισε, αυτούς και προόρισε να γίνουν σύμμορφοι με την εικόνα τού Yιού του» (Προς Ρωμαίους 8:29). Αυτά είναι τα σχέδια του Θεού για εμάς. Να είμαστε σύμμορφοι με την εικόνα του Χριστού! Αν κατανοήσουμε σε βάθος πόσο πολύ μας αγαπάει ώστε να μας τιμήσει με αυτόν τον τρόπο, τότε γιατί να προτιμήσουμε την αμαρτία; Να ξέρουμε όμως, ότι αν δεν είμαστε διατεθειμένοι να συμπάσχουμε με τον Χριστό, δε θα γευτούμε αυτή την ευλογία που μας υπόσχεται, το να γίνουμε συμμέτοχοι της δόξας του (Προς Ρωμαίους 8:17).
Επίσης, ας μην ξεχνάμε ότι ο Θεός μέσα από θλίψεις, εργάζεται και μορφώνει τον χαρακτήρα του Χριστού μέσα μας. Η Αγία Γραφή είναι γεμάτη από ιστορίες ανθρώπων οι οποίοι μέσα από πολλές δυσκολίες έβλεπαν να εκπληρώνονται τα σχέδια του Θεού στη ζωή τους. Ένα πολύ καλό παράδειγμα είναι αυτό του Μωυσή, που ο Θεός τον χρησιμοποίησε για να ελευθερώσει τον λαό Ισραήλ από τη σκλαβιά της Αιγύπτου. Ξεκίνησε οξύθυμος, φονεύοντας τον Αιγύπτιο μέσα στην οργή του (Έξοδος 2:11-12), όμως μέσα από πολλές δοκιμασίες η υπομονή του δοκιμάστηκε, με την σκληρότητα του Φαραώ, αλλά ακόμα και με τους γογγυσμούς και την απιστία του λαού Ισραήλ στην έρημο. Μέσα από όλα αυτά κατέληξε να είναι ο πιο πράος άνθρωπος στη γη (Αριθμοί 12:3). Έτσι, όποτε περνάμε από τρικυμίες ας έχουμε κουράγιο καθώς «όλα συνεργούν προς το αγαθό σ’ αυτούς που αγαπούν τον Θεό, τους προσκαλεσμένους σύμφωνα με την πρόθεσή του» (Προς Ρωμαίους 8:28).
Σίγουρα, δεν είμαστε τέλειοι, καθώς ζούμε σε ένα σώμα φθαρτό και η σάρκα αντιμάχεται στο πνεύμα. Αν τύχει και αμαρτήσουμε όμως, έχουμε παράκλητο προς τον Πατέρα, τον δίκαιο Ιησού Χριστό! (Α΄ Ιωάννου 2:1-2). Καθώς λοιπόν, είμαστε βέβαιοι κάθε στιγμή για την αγάπη του και για τη δύναμη της σταυρικής θυσίας του, ας εμπιστευτούμε απολύτως τη ζωή μας στα χέρια του, ώστε να μας μορφώσει και να μας διδάξει, για να ζούμε σύμφωνα με το άγιο θέλημά του, μέχρι τη στιγμή που θα μας πάρει κοντά του.
«Δεν υπάρχει, λοιπόν, τώρα καμία κατάκριση για εκείνους που είναι στον Iησού Xριστό, αυτούς που δεν περπατούν σύμφωνα με τη σάρκα, αλλά σύμφωνα με το Πνεύμα». (Προς Ρωμαίους 8:1)